Στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου η εντολή του Χριστού είναι σαφέστατη: "εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως"! Δηλαδή, σας απαγορεύω ρητά να ορκίζεστε για οποιονδήποτε λόγο.
Αντιγράφω από τη μετάφραση του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου (κεφ. ε΄, παρ. 33-37), τα λόγια του Χριστού:"Πάλι ακούσατε, ότι ελέχθη στους παλαιούς. Δεν θα ορκισθείς ψευδώς, αλλά σεβόμενος τον Κύριο, θα εκπληρώσεις τις ένορκες υποσχέσεις σου.
Αλλά εγώ σας λέω να μην ορκισθείτε καθόλου.Ούτε στον ουρανό, διότι είναι θρόνος του Θεού, ούτε στη γη, διότι είναι υποπόδιο των ποδιών του, ούτε στα Ιεροσόλυμα, διότι είναι πόλη του μεγάλου βασιλέως (του Θεού).
Ούτε στην κεφαλή σου να ορκισθείς, διότι ούτε μία τρίχα δεν μπορείς να μεταβάλεις σε λευκή ή μαύρη.
Ο δε λόγος σας "ναι" να είναι ναι και "όχι" να είναι όχι. Κάθε τι πέρα από αυτά, προέρχεται εκ του πονηρού".
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος τονίζει πως δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε διάφορες προφάσεις για να ορκιζόμαστε.
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος μάς προτρέπει να απαλλαγούμε απ' τη συνήθεια των όρκων.
Ο Γρηγόριος Παλαμάς συνιστά να αποφεύγουμε τελείως τον όρκο.
Τα ίδια ορίζουν ο 29ος κανόνας της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου καθώς και η απόφαση της Συνόδου του Οικουμενικού Θρόνου το 1849.
Ο ισχύων Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας απαγορεύει στους ιερομόναχους και στους κληρικούς κάθε βαθμίδας να ορκίζονται. Επιτρέπει μόνο την διαβεβαίωση στην ιεροσύνη τους.
Συνεπώς δεν είναι η Εκκλησία εκείνη που επιβάλλει τον όρκο. Κι όσοι κληρικοί τάσσονται υπέρ του θρησκευτικού όρκου γιατί βλέπουν πίσω απ' το αίτημα της κατάργησής του μια προσπάθεια αποθρησκειοποίηση της κοινωνίας, απλά κινούνται έξω απ' το πνεύμα της Ορθοδοξίας
Τον θρησκευτικό όρκο επέβαλε η Πολιτεία προκειμένου να ενισχύσει το αίσθημα ευθύνης όσων αναλαμβάνουν κάποια υπεύθυνη θέση ή καλούνται ως μάρτυρες στα δικαστήρια.
Σήμερα, η έννομη τάξη δίνει την ευχέρεια σε όσους καλούνται να ορκιστούν, να επιλέξουν μεταξύ θρησκευτικού και πολιτικού όρκου (δηλ. στην τιμή και στη συνείδησή του).
Κι αυτή, όμως, η ρύθμιση είναι ανεπαρκής και παραβιάζει την θρησκευτική ελευθερία αφού αναγκάζει τους πολίτες να αποκαλύπτουν τις όποιες θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.
Η καλύτερη λύση είναι η πλήρης κατάργηση του θρησκευτικού όρκου και η γενικευμένη καθιέρωση του αντίστοιχου πολιτικού.